2024 YR4 asteroidearen talka-arriskua inoiz iragarritako handiena da

NASAren arabera, 2024 YR4 asteroideak du, probabilitateari dagokionez, Lurrarekin talka egiteko inoiz erregistratu den arrisku handiena. Gutxi gorabehera 50 metroko diametroa duen objektu harritsua da, eta, azken ebaluazioen arabera, zeruko gorputz horrek 2032an gure planetarekin talka egiteko aukera pixka bat handitu da, % 3,1eraino.

Astronomoek gertutik jarraitu dute asteroidearen ibilbidea, 2024 urtearen amaieran aurkitu zutenetik, eta behaketa berrietan oinarrituta doitu dituzte kalkuluak. Nahiz eta termino absolutuetan inpaktuaren portzentajea oraindik baxua den arren, ezagutzen diren beste asteroide batzuena baino nabarmen handiagoa da.

Konparazio gisa, 2004an Apofis asteroidea mehatxu seriotzat hartu zen, haren tamainagatik (370 metro inguru) eta hasierako inpaktu-probabilitateagatik (% 2,7), ondorengo azterketen ondoren erabat baztertu aurretik. 2024 YR4 asteroidearen kasuan, tamaina txikiagoa duen arren, talka egiteko probabilitatea inoiz erregistratu den handiena da.

NASAk eta beste espazio-agentzia batzuek, Europako Espazio Agentziak (ESA) kasu, asteroidea monitorizatzen eta iragarpen-ereduak fintzen jarraitzen dute, etorkizunean bere ibilbidean egindako zuzenketek inpaktu-arriskua murriztu edo handitu dezaketen zehazteko.

Talka gertatuko balitz, ondorioak talkaren lekuaren eta abiaduraren araberakoak izango lirateke. 50 metroko asteroide batek kalte handiak eragin ditzake eremu jendetsu batean talka eginez gero, 1908an Tunguskan gertatutakoaren antzekoa, Siberian milaka kilometro karratu baso suntsitu zituena. Hala ere, ozeanoan edo inor bizi ez den eskualde batean eroriko balitz, eragina txikiagoa izango litzateke.

Asteroidea lurreko teleskopioen radarrean egongo da berriro 2028an. Orduan bere orbitari buruzko datu are zehatzagoak lortzea eta bere inpaktu arriskua murriztea edo baieztatzea espero dute. Gaur egun horren atzetik dauden behatokien artean Kanarietako Astrofisika Institutua dago, baina apiriletik aurrera ez da Lurretik ikusteko moduan egongo. Une horretan, James Webb teleskopioak, bestea beste, egingo du jarraipena, eta haren diametro zehatza eta konposizioa zehaztu ahal izango dute.