Gizartea -
Donostian
Hizkuntza-eskubideak bermatzeko 185 neurri aurkeztu dituzte
'Donostiako Protokoloan' 185 neurri proposatu dituzte, hizkuntzak errespetatu eta aniztasuna egoki kudeatu ahal izateko.
Agentziak | Erredakzioa
Hizkuntza Eskubideak Bermatzeko Protokoloak edo Donostiako Protokoloak 185 neurri proposatu ditu, hizkuntzak errespetatu eta hizkuntza-aniztasuna egoki kudeatzeko. Europan hizkuntza gutxituak errekuperatzeko lan egiten duten dozenaka agentek adostutako testua da.
Larunbat goizean aurkeztu dute ekimena Donostian, Kursaal Jauregian, eta ordezkari sozial, politiko eta instituzional ugarik parte hartu dute. Europako Kultura Hiriburutzaren baitan garatuta, Euskararen Gizarte Erakundeen Kontseiluak eta Donostia 2016 Fundazioak sustatu dute.
Musika- eta dantza-emanaldiak eskaini dituzte ekitaldian, eta hizkuntza-eskubideen alde jarduten duten zenbait agentek hartu dute parte: Aureli Argemi eta Maria do Pilar Garcia, besteak beste. Biek Hizkuntza Eskubideek Bartzelonako Adierazpen Unibertsalaren prozesuan lan egin zuten, orain dela 20 urte. Lan hori izan da Donostiako Protokoloaren aurretikoa.
Azken urteotan "gutxitutako hizkuntzen egoera aldatzeko eta hizkuntza-komunitateen artean berdintasuna eraikitzeko tresna egitea" helburu izan duen akordio-prozeduraren ondorioa da gaur aurkeztutako protokoloa. Dokumentua nazioarteko foro eta erakundeetara bidaliko dute, hizkuntza-aniztasunaren aldeko konpromisoa arautzeko tresna gisa erabiltzeko.
9 artikulu bildu dituzte Protokoloan
Donostiako Protokoloan 9 artikulu bildu dituzte, eta besteak beste, hizkuntza-eskubideak oinarrizkoak direla berretsi dute. Hori dela eta, horiek bermatzeak "lehentasuna izan behar duela" azpimarratu dute, "gizarte demokratikoagoa hezurmamitzeko".
Gainera, hiru xede nagusi dituztela adierazi dute aurkezpenean. Batetik, hizkuntza-aniztasunaren bermea eta hizkuntzen garapena ziurtatzea bakea eta elkarbizitza lortzeko beharrezko oinarriak direla aldarrikatu nahi dute. Bestetik, hizkuntza-berdintasuna eta gutxitutako hizkuntzak garatzeko tresna eraginkorra sortzea dute xede. Azkenik, hizkuntza-komunitateak prozesuan subjektu gisa aurkeztea lortu nahi dute, eta gizarteak berma dezala bidezko kudeaketa.